ทดลองเกี่ยวกับเรื่องเวลากับความทรงจำ

เรื่องเวลากับความทรงจำของเรานั้น ผมว่ามีความสัมพันธ์กันโดยตรงเลยครับ จากการสังเกตุการทดลองเรื่องสีที่ผมลองทดลองดู ไม่ว่าจะเป็นทางด้านการมองเห็น การรับรส กลิ่น หรือแม้แต่เสียง ถ้าเกิดเวลาที่ใช้ในการจดจำยิ่งมาก ก็จะจดจำได้มากขึ้น เพราะฉะนั้นเวลาเป็นตัวแปลที่ผมต้องควบคุมอย่างเคร่งคัดในการทดลองเรื่องการจดจำเลยครับ และผลการทดลองเรื่องการจดจำเรื่องสีก็สรุปได้คร่าวๆแล้วครับว่า "อาจจะเพราะผมใช้แค่ตัวผมเองเป็นมาตรฐาน" แต่ผมก็คิดว่าคนส่วนมากน่าจะมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน คือ สีไม่ได้ช่วยให้เราจดจำได้แม่นกว่ารูปทรง หรือ อะไรก็ตามหรอกครับ แต่การที่เราจะจดจำอะไรบางอย่างได้ดีนั้น ก็เพราะสิ่งนั้นมีลักษณะที่โดดเด่น แตกต่างไปจากสิ่งที่อยู่รอบๆตัวมันเอง ผมขอเรียกว่าบรรยากาศนะครับ ยกตัวอย่างเช่นแถวบ้านผม เค้าพึ่งสร้างถนน ฝุ่นก็จะเยอะมาก ตึกรางบ้านช่องก็จะดูเก่าๆ ประมาณว่าทุกอย่างเป็นสีโทนเย็นไปหมด พอเจออะไรบางอย่างที่เป็นสีฉูดฉาดสิ่งนั้นแหละครับ จะเป็นสิ่งที่จดจำได้ง่าย ในการทดลองเวลาที่ผมสังเกตอะไรที่มีสีฉูดฉาดหรือสีโทนร้อน ผมก็จะจดจำได้ผิดพลาดน้อยกว่าไอ้สิ่งที่มีสีกลืนไปกับบรรยากาศครับ